Kristoff:
No co ty? Ale bezpośredniego kontaktu to nie miałeś?
Olaf:
No nie. Ale lubię czasem zamknąć gałki i se się sobie wyobrazić w środku totalnej skwary.
A, tu, wśród pszczół
Tu, gdzie dmuchawce pośród pól
Tu robię to, co śnieg zwykle robi w lecie
Tu drink – chcesz, to masz !
Tu ciało me smażę w żarze plaż –
Boski brąz jest modny na świecie w lecie
I niech mnie już nie pyta nikt
Czy mi może zimy żal ?
Już wiem, w co zamienia się lód
Gdy muśnie go upał... Łał !
Chcesz, to drwij
Chcesz, to kpij
Chcesz to nawet bałwanem zwij
Powiem węzłowato :
Ja na to jak na lato !
Ra ra ram... da du
La da da da di da du
Przyjemne tak są
I upał, i mróz
Z nich mieć miksturę – to byłby luz !
Rat dadat dadat dadat dadadadadu
Zima, choć zimna, też kusi pogodą
Lecz ja w słońcu w końcu stać mogę się...
Najszczęśliwszy !
Gdy jest mi źle
O jednym marzę wciąż i śnię :
Że wyletniam się tak w cieniu palm
I coś we mnie wrze
Niebo jest jak ze snu
Gdy jesteście przy mnie tu
Toż to przecież jest cud
Bo nie ma jak lód
Lód w lecie !
Kristoff:
Chyba mu powiem.
Anna:
Ani się waż !
Olaf:
Lód w lecie !