Το χαμόγελό μου είναι φρακαρισμένο
Δεν μπορώ να επιστρέψω στη Frownland σου
Το πνεύμα μου αποτελείται από τον ωκεανό
Και τον ουρανό και τον ήλιο και το φεγγάρι
Και όλα μου τα μάτια μπορούν να δουν
Δεν μπορώ να επιστρέψω στη σκοτεινή χώρα σου
Όπου κατάμαυρες αιχμηρές σκιές
Μου θυμίζουν την επικείμενη καταδίκη σου
Θέλω τη δική μου γη
Πιάσε το χέρι μου κι έλα μαζί μου
Δεν είναι αργά για σένα δεν είναι αργά για εμένα
Να βρούμε την πατρίδα μας
Όπου ένας άνθρωπος βρίσκεται στο πλευρό κάποιου άλλου
Χωρίς υπερυψωμένα εγώ
Χωρίς ψεύτες
Κάνεις δεν θα πεθαίνει από ανθρώπινο χέρι
Αφήστε τους δαίμονες να ρίχνουν φλόγες και τον ζητιάνο να μαθαίνει
Και τα μικρά κορίτσια που ζουν σε αυτούς τους παλιούς κόσμους
Πιάσε το ευγενικό μου χέρι
Το χαμόγελό μου είναι φρακαρισμένο
Δεν μπορώ να επιστρέψω στη Frownland σου
Δεν μπορώ να επιστρέψω στη Frownland σου