Ormandan, ormandan
Onlar geliyorlar ormandan
Atlarını sürüyorlar grilere bürünmüşler
Yol yapıyorlar kapımı
Botlarını diziyorlar zemine
Yıkıyorlar ellerini ve dua etmeye başlıyorlar
Ama ben yokum, orada değilim
Takip ettim dağ ayılarını
En derin mağaradaki bir eve kadar
Şimdi bekliyorum, ağzımla
Sigara dumanını üfler gibi
Sonra eve sürükleyeceğim onu yavaşça
Bütün bu şeyler giderek kaybolur
Sessizlik aşka gelişime sebep oldu
Ormandan, ormandan
Sadece bir görüntü ormandan
İki yol arasında bir nokta
Bant ve telle bağlı
Yaralanmış ve mağlup olmuş yangında
Metaller soldurdu siyahı
Kementle tutturulamazlar, ağlardan daha güçlüdürler
Daha derinimize inmek zorundalar bizi düzeltmek için
Kurtlar için biz asla olmayacağız
Gitmeli miyiz? Ölmek ister miyiz?
Ağır olsaydı, akıp giderdi
Sürüklerdi sırlarımızı denizlere
Bütün bu şeyler giderek kaybolur
Sessizlik aşka gelişime sebep oldu
Ve tadıyorum kükürdü nefesimde
Ve görüyorum kan havuzunu adımlarımda
Ay dumanlı, yaralar çok taze
Ama her şey güzel olacak..
Ormandan, ormandan..
Ormandan geliyor onlar!