Ένα μοναχικό δωματιο και καρέκλα κενή
μια μέρα ακόμα δύσκολα να βασταχτεί
τα πράγματα τριγύρω μου που βλέπω μου θυμίζουν
το παρελθόν και πόσο όλα ήταν
Απ' αναμνηστικά σ' άλλα αναμνηστικά ζω
με μέρες να περάσαν όταν οι καρδιές μας είχαν τα πάντα να δώσουν
απ' αναμνηστικά σ' άλλα αναμνηστικά ζω
με όνειρα που άφησες πίσω
να γυρίζουν συνέχεια στο μυαλό μου
Ποτέ δεν θα υπάρξει άλλη σαν εσένα
καμιά δεν θα μοιραστεί τους κόσμους που ξέραμε
και τώρα που η μοναξιά ήρθε να πάρει την θέση σου
κλείνω τα μάτια μου και βλέπω το πρόσωπό σου