Τα πάντα εδώ είναι τόσο κρύα
Τα πάντα εδώ είναι τόσο σκοτεινά
Το θυμάμαι σαν από όνειρο
Στη γωνία αυτής της εποχής
Διαβολικές μορφές τριγυρίζουν
Μέσα από το σκοτάδι
Θυμάμαι εδώ ήταν που πέθανα
Ακολουθώντας το παγωμένο φεγγάρι
Είναι πάλι νύχτα, νύχτα όμορφη εσύ
Ικανοποιώ την πείνα μου, με ζωντανούς ανθρώπους
Νύχτα πείνας, ακολουθώ το κάλεσμα της
Ακολουθώ το παγωμένο φεγγάρι
Το σκοτάδι απλώνεται, η αιωνιότητα ανοίγεται
Το νεκροταφείο φωτίζεται ξανά
Σαν στους αρχαίους καιρούς
Έκπτωτες ψυχές πεθαίνουν πίσω από τα βήματα μου
Ακολουθώντας το παγωμένο φεγγάρι