Έξι σκέψεις μαζί, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε μία.
Εφτά μέρες την εβδομάδα μα η ζωή μου έχει μόλις αρχίσει,
τόσο βαθιά πιασμένη στο συναίσθημα και νικημένη,
όσο πέφτω όμως τόσο αναδύομαι.
Μερικές φορές νιώθω σαν να είμαι μόνη.
Μερικές φορές νιώθω σαν να μην είμαι τόσο δυνατή.
Μερικές φορές νιώθω τόσο αδύναμη, τόσο μικρή.
Μερικές φορές νιώθω ευάλωτη.
Μερικές φορές νιώθω λίγο εύθραυστη.
Λίγο εύθραυστη.
Σε έξι χιλιάδες χρόνια τι θα σημαίνει όλο αυτό?
Λέξεις από την καρδιά ή μια μελωδία.
Τόσο βαθιά πιασμένη στο συναίσθημα και νικημένη,
όσο πέφτω όμως τόσο αναδύομαι.
Μερικές φορές νιώθω σαν να είμαι μόνη.
Μερικές φορές νιώθω σαν να μην είμαι τόσο δυνατή.
Μερικές φορές δεν νιώθω τίποτα.
Μερικές φορές νιώθω ευάλωτη.
Μερικές φορές νιώθω λίγο εύθραυστη.
Λίγο εύθραυστη.
Αν οι άνθρωποι μπορούν να δουν μέσα από τα μάτια μου,
σαν μια ανοιχτή πόρτα που δεν μπορώ να κρύψω,
δεν θα φοβηθώ από το κλάμα που θα ρίξω,
δεν θα τρέξω, δεν θα κρυφτώ, αυτό είναι που νιώθω μέσα μου.
Λίγο εύθραυστη.
Λίγο εύθραυστη.
Μερικές φορές νιώθω σαν να είμαι μόνη.
Μερικές φορές νιώθω σαν να μην είμαι τόσο δυνατή.
Μερικές φορές νιώθω τόσο αδύναμη, τόσο μικρή.
Μερικές φορές νιώθω ευάλωτη.
Μερικές φορές νιώθω λίγο εύθραυστη.
Λίγο εύθραυστη.