Frónna ‘ngialluta lyrics

Frónna ‘ngialluta, passiòna mia

ca t 'aggio data ‘a mèglia giuventù,

cómm'a sti ffrónne sécche ‘mmiézo â via

te pòrta 'o viénto, e ccà nun tuórne cchiù!

Pàssano 'e juórne; nu capillo janco

cade ‘ncòpp'a sti ccarte ‘nnanz' a mme ...

Pòvero ammóre! Mo si’ tròppo stanco,

mo t’annascunne e nun te faje vedè!

Quanno dicive ca sta vita nòsta

fatta 'e duje còre èra na vita sóla,

t' annammurave tanto ‘e sta paròla

d’o sentimènto e d’a sincerità ...

Mo tutto è muórto! E ancora nun te adduóne

ca sta sincerità e stu sentimento

era sultanto 'o suónno 'e nu mumènto

ca te facéva scrìvere e sunnà!

Tu m'hê vasato cu sta vócca 'e fuóco

E dint’a chistu core nc'hê mettuto

sciure addiruse e làcreme d' ammóre

ca manco Dio m'hê ppò fà scurdà cchiù...

E mo… me lasse?... E cómm'a ffrónna sécca

te fai piglià d'o viénto e t' alluntane...

Che vócca amara! E che sarrà, dimane,

quanno èsce 'o Sole… e tu nun ce staje cchiù?