(Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά.
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά.
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτιά)
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Αυτό σταμάτησε πολύ γρήγορα
Είμαι στο σκοτάδι του Ιουλίου και μου λείπεις, επίσης
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Είπα ότι ποτέ δεν θα μου λείψεις
Αλλά υποθέτω ως ποτέ δεν ξέρεις
Μπορεί οι γέφυρες που έκαψα να λάμπουν στον δρόμο μου πίσω στο σπίτι
Στις τέσσερις Ιουλίου
Θα είμαι ειλικρινής όσο με αφήνεις
Μου έλειψε η πρωινή σου παρέα
Αν με κατάλαβες
Είσαι το αγαπημένο μου "τι κι αν"
Είσαι το καλύτερό μου "Ποτέ δεν θα ξέρω"
Και αρχίζω να ξεχνάω
Απλά αυτό το καλοκαίρι πότε δεν είχε σημασία για εσένα
Τι σημασία είχε ποτέ για εσένα;
Ω, λυπάμαι, δεν εννοούσα τίποτα από αυτά
Απλά έχω γίνει πολυ μοναχικός, μοναχικός, στάσου
Ανάμεσα στο να είσαι νέος και στο να είσαι σωστός
Εσύ ήσουν οι *Βερσαλλίες μου την νύχτα
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Αυτό σταμάτησε πολύ γρήγορα
Είμαι στο σκοτάδι του Ιουλίου και μου λείπεις, επίσης
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Είπα ότι ποτέ δεν θα μου λείψεις
Αλλά υποθέτω ως ποτέ δεν ξέρεις
Μπορεί οι γέφυρες που έκαψα να λάμπουν στον δρόμο μου πίσω στο σπίτι
Στις τέσσερις Ιουλίου
Το 9 έως 5 μου κόβουν και ανοίγουν παλιές ουλές
Ξανά και ξανά "έως ότου είμαι κολλημένος στο μυαλό σου
Είχα τις αμφιβολίες μου, αλλά τις άφησα απ' έξω
Είσαι η ξηρασία
Και εγώ είμαι το ιερό νερό που σου έλειπε
Και όλες μου οι σκέψεις από εσένα
Μπορούν να ζεστάνουν ή να κρυώσουν το δωμάτιο
Και όχι, μην μου λες πως κλαις
Ω, γλυκιά μου, δεν πρέπει να λες ψέματα
Ω, λυπάμαι, δεν εννοούσα τίποτα από αυτά
Απλά έχω γίνει πολυ μοναχικός, μοναχικός, στάσου
Ανάμεσα στο να είσαι νέος και στο να είσαι σωστός
Εσύ ήσουν οι Βερσαλλίες μου την νύχτα
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Αυτό σταμάτησε πολύ γρήγορα
Είμαι στο σκοτάδι του Ιουλίου και μου λείπεις, επίσης
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Είπα ότι ποτέ δεν θα μου λείψεις
Αλλά υποθέτω ως ποτέ δεν ξέρεις
Μπορεί οι γέφυρες που έκαψα να λάμπουν στον δρόμο μου πίσω στο σπίτι
Στις τέσσερις Ιουλίου
Εύχομαι να ήξερα πόσο πολύ σε αγαπάς
Εύχομαι να με ένοιαζε αρκετά να ξέρω
Λυπάμαι που κάθε τραγούδι ειναι για εσένα
Το βασανιστήριο της μικρής συζήτησης με κάποιον που αγαπάς
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Αυτό σταμάτησε πολύ γρήγορα
Είμαι στο σκοτάδι του Ιουλίου και μου λείπεις, επίσης
Ήταν τέσσερις Ιουλίου
Εσύ κι εγώ ήμασταν, εσύ κι εγώ ήμασταν φωτιά, φωτιά, φωτοβολίδες
Είπα ότι ποτέ δεν θα μου λείψεις
Αλλά υποθέτω ως ποτέ δεν ξέρεις
Μπορεί οι γέφυρες που έκαψα να λάμπουν στον δρόμο μου πίσω στο σπίτι
Στις τέσσερις Ιουλίου