Πέμπτη βράδυ,
όλα καλά,
εκτός από το ότι έχεις αυτό το βλέμμα στα μάτια σου
όταν σου λέω μια ιστορία
και την βρίσκεις βαρετή, σκέφτεσαι να πεις κάτι
Το συνεχίζεις και το πετάς
Και με ντροπιάζεις μπροστά από τους φίλους μας
Μετά θα κάνω αυτή τη φωνή που βρίσκεις εκνευριστική
και θα πω κάτι όπως
"έξυπνη τοποθέτηση αγάπη μου, γιατί δεν πίνεις απλά άλλη μια μπύρα;"
Και μετά θα με πεις σκύλα και όλοι με τους οποιούς είμαστε θα ντροπιαστούν
και εγώ δεν θα δίνω δεκάρα
Τα ακροδάκτυλά μου κρατούν στις
ρωγμές των θεμελίων μας
και ξέρω πως θα έπρεπε να τα αφήσω να φύγουν,
αλλά δεν μπορώ.
Και κάθε φορά που μαλώνουμε, ξέρω πως δεν είναι σωστό
κάθε φορά που είσαι συγχυσμένος και εγώ χαμογελάω
Ξέρω πως θα'πρεπε να ξεχάσω, αλλά δεν μπορώ
Είπες ότι πρεπει να τρώω τόσα πολλά λεμόνια,
γιατί είμαι τόσο ξινή
Εγώ είπα "θα προτιμούσα να ήμουν με τους φίλους σου, φίλε,
γιατί είναι πιο ωραίοι"
Ναι, ήταν παιδιάστικο
και εσύ έγινες επιθετικός
και πρέπει να παραδεκτώ πως φοβήθηκα λίγο
αλλά με συναρπάζει το να σε νευριάζω
Το πρόσωπό σου είναι κίτρινο
γιατί πήγες και έγινες λιώμα (από το ποτό)
τι έκπληξη,
δεν θέλω να κοιτάω το πρόσωπό σου
γιατί μου φέρνει αηδία
Πήγες και έκανες εμετό στα αθλητικά μου παπούτσια,
μόλις χθες τα αγόρασα αυτά.
Αχ Θεέ μου, δεν μπορώ να ασχολούμαι με αυτά.
Λοιπόν, θα σε αφήσω εκεί μέχρι το πρωί
και επίτηδες δεν θα ανάψω τη θέρμανση
Αγαπητέ Θεέ, ελπίζω να μη φορτωθώ και αυτό
Τα ακροδάκτυλά μου κρατούν στις
ρωγμές των θεμελίων μας
και ξέρω πως θα έπρεπε να τα αφήσω να φύγουν,
αλλά δεν μπορώ.
Και κάθε φορά που μαλώνουμε, ξέρω πως δεν είναι σωστό
κάθε φορά που είσαι συγχυσμένος και εγώ χαμογελάω
Ξέρω πως θα'πρεπε να ξεχάσω, αλλά δεν μπορώ