Օ-լա-լա, վարդագույն կյանք,
Կյանք, որ հրապուրում է
Տիրելու անթիվ առարկաներով,
Գայթակղում է ունենալ ավելին ու ավելին,
Ստիպում է հավատալ
Թե երջանկությունը`
Lեփ-լեցուն պահարան ունենալն է:
Մեզ ծաղրում ուծանակում են, քանի որ.
Քնքշասիրտ զանգված ենք,
Փափագում ենք իդեալներ,
Ձգտում ենք հասնել աստղերին, փակ վարագույրներին,
Չվաճառվող արժեքներին:
Քնքշասիրտ զանգված ենք...
Միայն տեսնեք, թե ինչպես են խոսում մեր մասին,
Ինչպես են մեզ մատի վրա խաղացնում:
Դուրս են գալիս`
Այդ բոլոր կարտոնե տուփերի արդյունքում,
Դիմազուրկ ու անպիտան դարձած,
Տխմար ու արժանիքներից զուրկ մարդիկ:
Կապում են գլխներիս
Դառնություն պատճառող փափագներ,
Ծնված իսկ օրվանից`
Մեզ հիմարի տեղ են դնում,
Հիմարի, որն էլ կանք, քանի որ.
Քնքշասիրտ զանգված ենք,
Փափագում ենք իդեալներ,
Չվաճառվող արժեքներ...
Միայն տեսնեք, թե ինչպես են խոսում մեր մասին:
Մենք «Կլաուդիա Շիֆեր»-ացված ենք,
Մենք «Փոլ-Լու Սուլիզեր»-ացված ենք,
Մեզ փչացնում են, որ տառապենք
Բռնաբարած քաձի պես:
Քաշող-տանող գայթակղություններ են
Թափում մեր վրա երկնքից,
Վաղը մեր խեղճ երեխաներին են տանելու`
Ավելի լավը, երազանքը, նժույգը...
Քնքշասիրտ զանգված ենք,
Ձգտում ենք հասնել աստղերին, փակ վարագույրներին...
Քնքշասիրտ զանգված ենք,
Ինչպես են մեզ մատի վրա խաղացնում: