Η σκιά μου...
ρίχνει το δέρμα και
άρχισα να μαζεύω πληγές πάλι.
Είμαι κάτω
σκάβοντας τους παλιούς μου μυς
ψάχνοντας κάποιο στοιχείο.
Σερνόμουν στην κοιλιά μου
ξεκαθαρίζοντας τι θα μπορούσε να είναι.
Κολυμπούσα στις δικές μου μπερδεμένες και ανασφαλείς ψευδαισθήσεις μου.
Για ένα κομμάτι για να με αλλάξει
Ή για να με καθοδηγήσει σε έναν κόσμο.
Θέλω να νιώσω τις αλλαγές να έρχονται.
Θέλω να ξέρω μεσα σε τί κρυβόμουν.
Η σκιά μου.
Αλλαγή έρχεται μέσα απο την σκιά μου.
Η σκιά μου, ρίχνει το δέρμα
Εγώ άρχισα να μαζεύω πληγές πάλι.
Σερνόμουν στην κοιλιά μου
ξεκαθαρίζοντας τι θα μπορούσε να είναι.
Κολυμπούσα στις δικές μου χαοτικές και ανασφαλείς ψευδαισθήσεις μου.
Θέλω να νιώσω την αλλαγή να με καταναλώνει,
Να νιώσω το έξω να γίνεται μέσα.
Θέλω να νιώσω την μεταμόρφωση και
τον καθαρισμό απο τα οποία έχω περάσει μεσα...
Η σκιά μου.
Αλλαγή έρχεται μέσα απο την σκιά μου.
Τώρα είναι η ώρα μου.
Άκου την μυώδη μνήμη μου.
Αναλογισθείτε τι έχω προσκόλληση.
46&2 είναι μπροστά μου.
Επιλέγω να ζήσω και να
μεγαλώσω, να πάρω και να δώσω και να
κινηθώ, να μάθω και να αγαπήσω και να
κλάψω, να σκοτώσω και να πεθάνω και να
γίνω παρανοϊκός και να
πω ψέματα, να μισήσω και να φοβηθώ και να
κάνω ότι χρειάζεται για να προχωρήσω.
Επιλέγω να ζήσω και να
πω ψέματα, να σκοτώσω και να δώσω και να
πεθάνω, να μάθω και να αγαπήσω και να
κάνω ότι χρειαστεί για να προχωρήσω.
Δες την σκιά μου να αλλάζει,
να τεντώνεται απο πάνω μου.
Μαλάκωσε αυτήν την παλιά πανοπλία.
Ελπίζω να μπορώ να καθαρίσω τον δρόμο
Πατώντας πάνω στην σκιά μου,
Βγαίνω απο την άλλη πλευρά.
Πατάω στην σκιά.
Το σαράντα έξι και δυο είναι ακριβώς μπροστά μου.