Λοιπόν φεύγεις, ίσως, θα μου λείψεις
δεν μπορείς να μείνεις μόνη
Σ 'αγαπώ, τίποτα περισσότερο.
Και δεν υπάρχει πια ανάγκη να εφεύρουμε
βράδιες πρόθυμες για ψυχαγωγία
με αφορμή κάποιο μπλού τζιν που βλάπτει
και στη συνέχεια, πάντα να καταλήγουμε να κάνουμε έρωτα.
Και δεν υπάρχει πια φεγγάρι να σε κοιτάζει
για να σουπει ότι είναι λίγακι ψεύτης
ο ανεμος που κουβαλάει τη μυρωδιά σου
και τη τρελή επιθυμία μιας νέας αρχής.
να κλάψω; Ίσως ναι, ίσως όχι,
να μη κλάψω για'σένα
να σου γράψω; Ίσως όχι, ίσως ναι,
να σου γράψω
Πού θα πας; Ίσως εδώ, ίσως εκεί,
θα σε βρω
Θα είσαι εκεί; Ίσως να περιμένω για μια μόνο στιγμή.
Και δεν σε μπορώ θα τα πούμε καλύτερα αύριο
λέγε μου το χιλιάδες φορές ότι με αγαπάς
είσαι τόσο γλυκιά όταν πιάνεις το χέρι μου
ξέρεις ότι σαν εσένα δεν υπάρχει.
Όπως ένα παιδί που σωπαίνει
Μείνε κοντά μου μη με αφήσεις.
να κλάψω; Ίσως ναι, ίσως όχι,
να νη κλάψω για'σένα
να σου γράψω; Ίσως όχι, ίσως ναι,
να σου γράψω
Πού θα πας; Ίσως εδώ, ίσως εκεί,
θα σε βρω
Θα είσαι εκεί; Ίσως να περιμένω για μια μόνο στιγμή.
Και δεν υπάρχει πια φεγγάρι να σε κοιτάζει
για να σουπει ότι είναι λίγακι ψεύτης
Θα είσαι εκεί; Ίσως να περιμένω για μια μόνο στιγμή.
Και δεν υπάρχει πια φεγγάρι να σε κοιτάζει
ο ανεμος που κουβαλάει τη μυρωδιά σου
και τη τρελή επιθυμία μιας νέας αρχής.
Και δεν υπάρχει πια ανάγκη να εφεύρουμε
βράδιες πρόθυμες για ψυχαγωγία
με αφορμή κάποιο μπλού τζιν που βλάπτει
και στη συνέχεια, πάντα να καταλήγουμε να κάνουμε έρωτα.