Forever Now [Greek translation]

Με λένε Billie και πανικοβάλλομαι

Σκεφτόμουν πριν να γεννηθώ

Και δεν μπορώ να βρω τη λύση σε αυτό

Κάθομαι μόνος με τις σκέψεις και τις προσευχές μου

Ξεφωνίζω τις αναμνήσεις μου

Λες και ποτέ δεν ήμουν εκεί

Στέκομαι στο τέρμα του κόσμου

Μου προκαλεί ρίγος

Κοιτάζω κάτω από το τέρμα του κόσμου

Χαμένος σε ένα μπέρδεμα

Με τρομάζει

Φώτα που καίνε και διακοπές ρεύματος

Από το τέρμα του κόσμου

Από το τέρμα του κόσμου

Είμαι σαν πανκ ροκάς την Ημέρα των Εργατών1

Πώς στο καλό εργάστηκα τόσο σκληρά

Για να γεννηθώ έτσι;

Ποτέ δεν έμαθα να διαβάζω ή και να γράφω τόσο καλά

Μα ξέρω να παίζω κιθάρα

Μέχρι ο πόνος να γίνει αβάσταχτος

Στέκομαι στο τέρμα του κόσμου

Μου προκαλεί ρίγος

Κοιτάζω κάτω από το τέρμα του κόσμου

Χαμένος σε ένα μπέρδεμα

Με τρομάζει

Φώτα που καίνε και διακοπές ρεύματος

Από το τέρμα του κόσμου

Από το τέρμα του κόσμου

Αν αυτό εσύ το λες καλή ζωή,

Θέλω έναν καλύτερο τρόπο για να πεθάνω

Αν αυτό εσύ το λες καλή ζωή,

Θέλω έναν καλύτερο τρόπο για να πεθάνω

Ω, δε θέλω να σκέφτομαι το αύριο

Δε θέλω να σκέφτομαι το δρόμο αυτό

Δεν έχει νόημα έτσι κι αλλιώς

Θέλω να ξεκινήσω μια επανάσταση

Θέλω να την ακούσω στο ραδιόφωνό μου

Θα την αναβάλω άλλη μέρα

Θέλω μια καινούρια συνομωσία

Και τη σιωπή χιλιάδων ιαχών

Γι' αυτό βιάσου

Θέλω έναν καλύτερο τρόπο για να πεθάνω

Τρέχω αργοπορημένος για να φτάσω κάπου τώρα

Όπου δε θέλω να βρίσκομαι

Εκεί όπου το μέλλον και οι υποσχέσεις

Δεν είναι όπως παλιά

Ποτέ μου δεν ήθελα να συμβιβαστώ

Ή να κάνω παζάρια με την ψυχή μου

Πώς η ξέφρενη ζωή

Έγινε τόσο βαρετή;

Κάπου τώρα

Δε θέλω να σκέφτομαι το αύριο

Κάπου τώρα

Δε θέλω να σκέφτομαι το δρόμο

Κάπου τώρα

Ω, θέλω να ξεκινήσω μια επανάσταση

Κάπου τώρα

(Δε θα στέκομαι πια στην ουρά!)

Δε θέλω να σκέφτομαι το αύριο

(Δε θα στέκομαι πια στην ουρά!)

Δε θέλω να σκέφτομαι το δρόμο

(Δε θα στέκομαι πια στην ουρά!)

Θέλω να την ακούσω στο ραδιόφωνό μου

Θα την αναβάλω άλλη μέρα!

(Δε θα στέκομαι πια στην ουρά!)

1. Η πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάτι σαν τη δική μας εργατική Πρωτομαγιά