Πρέπει να είναι κάτι που αποκαλούμε αγάπη
Οπουδήποτε κι αν πάω, έρχομαι πίσω
Και ο χρόνος δε μπορεί να με βγάλει από το δρόμο μου
Αυτή η ανάλυση είναι οριστική
Πρέπει να είναι κάτι που αποκαλούμε αγάπη
Είναι όταν λαχταράς να πεις το όνομά της
Και η πραγματικότητά μου φαίνεται να
Διαλύεται με την άφιξή της
Δε χρειάζεται να ανησυχείς, βρέχει
Είναι η δικιά μας ευτυχισμένη ιστορία και δεν υπάρχει κανένας άλλος γύρω
Θα το κάνουμε και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου, για πάντα
Τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα, πετάμε τόσο ψηλά
Και οι δυο μας περιπλανόμαστε στο μεγαλοπρεπή ουρανό
Εξακολουθεί να βρέχει, και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου για πάντα
Πρέπει να είναι κάτι που αποκαλούμε όνειρο
Όταν όλα όσα μου είπες τα ξέρω απ' έξω
Ο τύπος ομορφιάς που αποκαλώ ανώτατο
Και πως με τρελαίνει
Δε χρειάζεται να ανησυχείς, βρέχει
Είναι η δικιά μας ευτυχισμένη ιστορία και δεν υπάρχει κανένας άλλος γύρω
Θα το κάνουμε και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου, για πάντα
Τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα, πετάμε τόσο ψηλά
Και οι δυο μας περιπλανόμαστε στο μεγαλοπρεπή ουρανό
Εξακολουθεί να βρέχει, και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου για πάντα
Πάντα θα βλέπεις κάτι καινούριο
Πάντα θα ακολουθώ
Όταν σε πρωτοείδα εδώ ήξερα
Ότι ήμουν τυφλός πριν από εσένα
Δε χρειάζεται να ανησυχείς, βρέχει
Είναι η δικιά μας ευτυχισμένη ιστορία και δεν υπάρχει κανένας άλλος γύρω
Θα το κάνουμε, και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου, για πάντα
Τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα, πετάμε τόσο ψηλά
Και οι δυο μας περιπλανόμαστε στο μεγαλοπρεπή ουρανό
Εξακολουθεί να βρέχει, και ξέρω ότι θα είσαι δικιά μου για πάντα