Luftë po bënë, mbi kodrinë, dita po zbardhon
Vazhdë drithmash e përshkojnë
Shkrehin armë,e sulen mes muzgut që s'mbaron
Po luftojnë, për të drejtën, po, por kush i siguron?
Vriten burrat, për një kodrinë, pse? Ata s'e dinë
Plagët e ashpra, krenarinë ua provojnë
Një grusht burra,ende gjallë mes shpërthimesh që vezullojnë
Po tërbohen nga dhimbjet, që me siguri provojnë
Për kë bie këmbana
Koha i kalon
Për kë bie këmbana
Hidh nga qielli një sy, çastin para se të vdesësh ti
Eshtë hera e fundit për ty
Britmë zie,britmë e pamasë, qiellin e trazuar mbushi
Misioni dështuar, ia mbush shpirtin me një klithmë vaji
Të pamësuar tani, janë sytë e tij, ndaj këtij misteri
Ndien heshtjen e pafund
Zbardh agimi, gjithçka mbaroi, veç dëshirës të rroi
Tani shohin ç'ka ngjarë, sytë e verbuar për të parë
Për kë bie këmbana
Koha i kalon
Për kë bie këmbana