De Tijd!
is gekomen om onze schande weg te spoelen
om het beeld van de nederlaag weg te wissen
Wij!
hebben onze wonden gelikt, onze kracht hersteld
en onze wraak zal o zo zoet zijn.
Men dacht ons eronder gekregen te hebben,
dat wij ons nooit meer zouden oprichten:
zij zullen te weten komen dat zij zich danig vergissen -
wat verschuldigd is zal worden terugbetaald.
Weer zullen wij de wolven voeden,
en dan zal aan ons de wrake zijn;
hun schedels zullen wij splijten, hun ingewanden verspillen
op de bevroren grond.
Ja, wij zullen nooit meer knielen,
voor godheid noch voor mens.
Nu zullen zij onze bittere haat proeven:
wat verschuldigd is zal worden terugbetaald.
Hijs de vlag dus nogmaals
en de adelaar zal gevoed worden.
Wij trekken opnieuw ten strijde,
ter overwinning of dood.
Zij kwamen aan, sprekend over Hvitekrist,*
Zij wilden ons onder dwang doen knielen -
met hun zwaard tegen onze keel preekten zij,
maar zetten het hun betaald, wij beroven hen van 't leven.**
Dus: Sta op!
hijs de vlag nogmaals;
in 't oosten zal de adelaar gevoed worden.
Marcheer!
weer marcheren wij ten strijde
wij marcheren voor overwinning of dood
Leed! / Leed en ellende,
slechts een grauwe droom die in verten vervaagt
Schande!
ons eerverlies; een verdrongen gedachte -
onze namen zullen uiteindelijk worden hersteld.
--------------------------------------------------------
*?
**Deze zinsconstructie is acceptabel in 't Nederlands: wij kunnen b.v. zeggen "Ik ga morgen naar Den Haag" i.p.v. "Ik zal morgen naar den Haag gaan." In 't Engels daarentegen moet men de toekomende tijd gebruiken.