ครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน [For The First Time In Forever] [Kráng râek têe ror maa nêrn naan] [Transliteration]

ประตูและหน้าต่างเปิดเต็มบาน

เพิ่งรู้ว่าเขาไม่ได้เปิดมานาน

เพิ่งเห็นว่าเรามีจานสลัดพันใบ

เป็นปีที่มองห้องโถงเวิ้งว้าง

มีห้องเต้นรำแล้วปล่อยให้ว่าง

แล้วสุดท้ายเปิดให้ผู้คนหลั่งไหล

จะได้เจอผู้คนเป็นๆ บ้าง

มันคงยังจะเกินเข้าใจ

แต่ฉันก็พร้อมกับการเปลี่ยนแปลงใหม่ๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

มีประดับไฟ มีดนตรี

เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

จะได้เต้นทั้งคืนสักที

ทำไมเพ้อหรือเพี้ยนขนาดนั้น

ก็ใจมันพองโตเหลือหลาย

นี่เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

ฉันไม่ต้องเดียวดาย

อดใจรอพบทุกคนไม่ไหวแล้ว เฮิ่ก ถ้าหากฉันเจอคนที่ใช่ล่ะ

เวลาเราเดินในกระโปรงฟูฟ่อง

ด้วยริ้วระบายฉายเด่นฝาห้อง

เป็นภาพที่ชวนจับจ้องมองสุดหรูหรา (อุ๊บ)

ทันใดก็ได้เห็นเป็นภาพของเขา

หนุ่มน้อยรูปงามสง่าไม่เบา

อยากจ้วงหยิบเอาแต่ช็อกโกแลตใส่หน้า

จะได้หัวเราะพูดคุยกันทั้งคืน

คงสดชื่นไม่เหมือนที่เคย

ทำสิ่งที่ชีวิตไม่ได้ทำเลย

เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

คงสนุกกันกว่าเคยเป็น

เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

มีใครสักคนที่ยังมองเห็น

ก็รู้ดีว่าออกจะเพ้อเจ้อ

ว่าอาจได้เจอรักแท้

แต่เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

และฉันว่ายังไม่แน่

อย่าเปิดใจไป อย่าให้เค้าเห็น

ต้องเป็นคนดีอย่างที่เขาสอนให้เป็น

อย่าคิด ปิดไว้ ซ่อนมันให้พ้น

ถ้าพลาดครั้งเดียวอาจรู้กันทั่วทุกคน

คงจะมีแค่เพียงวันนี้ จะมีแค่เพียงวันนี้

ทนรอเท่าไรไม่รู้ ทนรอเท่าไรไม่รู้

สั่งให้เขาเตรียมพร้อมจะเปิดประตู ประตู

เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

อย่าเปิดใจไป อย่าให้เขาเห็น เราจะได้สิ่งที่คอยฝันหา

ต้องเป็นคนดีอย่างที่เขาสอนให้เป็น โอกาสเปลี่ยนแปลงโลกอันเงียบเหงา

อย่าคิด ให้รักแท้จริงเข้ามา

ปกปิดในใจอย่าให้เขารู้ คงสิ้นสุดจบแค่พรุ่งนี้

ในวันเดียวต้องตามพบเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน

เป็นครั้งแรกที่รอแสนเนิ่นนาน

ไม่มีใครหยุดเรา