Sevgilim,bu oynamamız gereken
Bir ahmak,ahmağın oyunu
Birbirimizle çarpışacağız
Toparlanamayacağız
Bu inancın bir eksikliği
Sevgilim, körü körüne kenetlendiğimiz
Seni yanımda götürüyorum ve bir başkasını değil
Şüphen olmasın
Eğer akıllarımız gider
Ve kemiklerimiz parçalanırsa
Kimseyi giyinmeyeceğiz
Yalnızca kendimizi
Sevgilim, bu tekrar duyduğumuz
Eski bir nakarat
Tedbiri elden bırakmayacağız
Bir ikaz tınlaması
Sevgilim, bu başarmayı umduğumuz
Yetersiz bir kaçış
Yenildiğimiz,kırıldığımız ve hırpalandığımızda
Teselli olmanın ötesinde
Ve meltem estiğinde
Ve rüzgarlara savrulduğumuzda
Kimsenin değil ama
Kendi başımızın çaresine bakacağız
Bu bir ahmak,ahmağın oyunu
Kırılacak bir kalp dışında hiçbir şeyin olmadığında
Açılına kadar kırılmasını sürdür
Sevgilim
Bu hızlanan bir tren
Şiddetli yağmurda hırpalanan
Yavaşlatmanın ve durdurmanın bir yolu olmayan
Ve kırık dökük yollar
Yükselen bir dalga gibi
Fırtınadan geçerek bir araya geliyoruz
Ve kimsenin üzerine düşmüyoruz
Kendimiz hariç