Bir-iki anıyı abartmama izin ver,
Yazın çok uzun,
bizden daha uzun sürdüğü
Benim için seninle olmaktan başka
Hiçbir şeyin önemi olmadığı yeri
Ama zamanla hepimiz unuttuk ve büyüdük
Ezgin ilk söylendiği zamanki kadar
Kulağa tatlı geliyor
Ama göstermelik biraz daha kişilikle birlikte
Ve baban yaptığın
Tüm yanlışları duyduğu zamana kadar
Feneri çıkarıyorum
Kendi evinin yolunu bul
Eğer bu şarkıyı söylemeden öce
Nasıl şarkı söyleneceğini unutsaydım
İşim bitmeden önce
Şarkının hepsini duvarın dört bir köşesine yazardım
Ve yanlış olduğumu kabul etme
Nezaketinde de buluncağım
Ölüp gitmeden önce son sözlerim olarak
Kendi kaybını kabullenmede
Asla bu kadar iyi olmamıştın
Bense yalnız kalmaktan asla bu kadar korkmamıştım
Eğer düşmanlarımı uyutmak için aşk yeterli değilse
Feneri çıkartıyorum
Kendi evinin yolunu bul