Καθώς ο ήλιος χαράζει πάνω από το έδαφος
Ένας γέρος στέκεται επάνω στον λόφο
Καθώς το χώμα ζεσταίνεται από τις πρώτες αχτίδες φωτός
Ένα κελαΐδισμα σπάει την ηρεμία
Τα μάτια του είναι πυρωμένα
Δες τον παράφρονα στη ματιά του!
«πέτα στο δρόμο σου, σαν αετός!!
Πέτα ψηλά ως τον ήλιο!
Στο δρόμο σου, σαν αετός
Πέτα, ακούμπα τον ήλιο, ναι!»
Τώρα το πλήθος σκορπά και το νεαρό αγόρι αμφανίζεται
Κοιτάει το γέρο στα μάτια
Καθώς απλώνει τα φτερά του και φωνάζει στο πλήθος
«στο όνομα του θεού, του πατρός μου, πετάω!»
Τα μάτια του φαίνονται τόσο φωτεινά
Καθώς πετάει με τα φτερά ενός ονείρου
Τώρα ξέρει, ο πατέρας του των πρόδωσε
Τώρα τα φτερά του γίνονται στάχτες, στάχτες ο τάφος του!
«πέτα στο δρόμο σου, σαν αετός!!
Πέτα ψηλά ως τον ήλιο!
Στο δρόμο σου, σαν αετός
Πέτα, ακούμπα τον ήλιο, ναι!»
Πέτα στο δρόμο σου, σαν αετός!
Πέτα ψηλά ως τον ήλιο!
Στο δρόμο σου, σαν αετός!
Πέτα ψηλά ως τον ήλιο!
Στο δρόμο σου, σαν αετός!
Πέτα ακούμπα τον ήλιο, ναι!
Στο δρόμο σου, σαν αετός πέτα!
Πέτα ψηλά ως τον ήλιο!