Η κατάσταση μας γνωστή ,
κάποιοι είναι πλούσιοι ( Κροίσοι) ,
κάποιοι από την φτώχεια
κι από μια μπουκιά στερημένοι.
Κάποιοι θρηνούν,
κάποιοι κρυφογελάνε,
κάποιοι βρίσκουν τον δρόμο τους.
Ο ψεύτικος κόσμος γυρίζει.
Και στον δικό μου λαιμό
οι μπουκιές δεν κατεβαίνουν,(στοιβάζονται)
στενοχωριέμαι αλλά στην καρδιά μου υπάρχει κι αγάπη.
Από τι θα καώ
έχω σαστίσει(αναρωτιέμαι)
καθώς βρίσκομαι στην αρχή του δρόμου,
σε τι πιστεύω.
Φύσα και να σβήσω,
ν' αγαπώ ν' αγαπηθώ.
Πόνος (πικρό) δεν είναι να σιγοψήνομαι (σιγοβράζω) από αγάπη
.Φύσα να σβήσω
να πεθάνω απο την κούραση( είμαι ράκος),
την ζεστή σου ανάσα
να καπνίσω( εισπνεύσω).
Ότι κι αν πω δεν γίνεται( δεν υπάρχει)
,κανείς δεν γνωρίζει
χωρίς να δοκιμαστεί
ποτέ η ζωή δεν συντρίβεται.
Μπροστά στα μάτια μου
συνεχώς παιδικά πρόσωπα
κοιτάζουν φρέσκες,
νέες ελπίδες
. Δεν κατάλαβα, έφυγε ,
το πράσινο τελείωσε
και οι αρκούδες έμειναν στ' ανοιχτά
ή στον βόρειο πόλο.
Από τι θα καώ
έχω σαστίσει(αναρωτιέμαι)
καθώς βρίσκομαι στην αρχή του δρόμου.
Σε τι πιστεύω.
Φύσα και να σβήσω,
ν' αγαπώ ν' αγαπηθώ.
Πόνος (πικρό) δεν είναι
να σιγοψήνομαι ( σιγοβράζω) από αγάπη
Φύσα να σβήσω
να πεθάνω απο την κούραση( είμαι ράκος),
την ζεστή σου ανάσα
να καπνίσω( εισπνεύσω).