Was ik maar een visser,
Struinend over de zeeën,
Ver weg van het vaste land,
En zijn bittere herinneringen.
Terwijl ik mijn heerlijke lijn uitwerp,
Met verlatenheid en lust,
Geen plafond dat op me neerdrukt,
Red de sterrenhemel in de lucht (let. red de sterrige hemel boven)
Met licht in mijn bol,
Jij in mijn armen, woo.
Was ik maar de remmer [bij de spoorwegen],
Op een dend'rende, koortsige trein.
Onbezonnen stotend door de achterhoek,
Als een kanon in de regen.
Samen met het knallen op de bielzen,
En het verbranden van de kolen,
De stadjes tellen die voorbijflitsen,
In een nacht gevuld met soul (karakter).
Met licht in mijn bol,
Jij in mijn armen, woo.
Morgen zal ik worden losgemaakt,
Van riemen die me stevig vasthouden,
Dat de alle ketens om me heen hingen,
Zal wegvallen, eindelijk.
En op die fijne en door het lot bepaalde dag,
Zal ik ge in mijn handen nemen,
Zal ik rijden op de trein,
Zal ik de visser zijn.
Met licht in mijn bol,
Jij in mijn armen, woo.
Licht in mijn bol,
Jij in mijn armen,
Licht in mijn bol,
Jij...
Licht in mijn bol,
Jij in mijn armen,
Licht in mijn bol,
En woo, woo...