Skalli undir fjalli býr,
Garpar til hann ríða:
Tað var honum til eydnu lagað,
Hann átti dóttur fríða.
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Eirikur gongur frá strondum niðan
Ein við ongar sveinar,
Hann sær frúgv við akur sita,
Talar við hana eina.
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Tað var mær til eydnu lagað,
Eg skuldi akur goyma
Siti eg úti árla og síðla,
Eg kann ikki vánir gloyma."
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Eg vil teg við sømdir fá,
Ást og góðan vilja,
Føra teg so til hallar heim
Og teg frá vánum skilja."
Risin gongur frá strondum niðan,
Ein við ongar sveinar,
Hann sær frúgv við akur sita,
Talar við hana eina.
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Kjaftur hans er ógviligur,
Nasarnar tær eru langar,
So eru hansara kjálkabein
Sum fjórðung var at ganga.
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Tá ið tú kemur í trongan skógv,
Tú hav væl onnur klæði,
Rív upp á teg bjørkuvið,
Tað javnt við jørðina dragi!"
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann
Navn hevur tú av neyðum fingið,
So tíni klæði skorin,
Tað er ikki á tínari ævi,
Tú hevur tað tílíkt borið!"
Hátrummar í høll hermenn ríða fram
Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann