Pembe çiçekler şeftali çiçekleri, sen vardın,
yeni çiçekler, bu akşam çıkıyorum, bir yıl yaşlandım
yol aynı, kapı aynı
Bağışla buraya geldiğim için bu akşam.
Tek başıma uyuyamıyordum,
çünkü geceleri hala sana ihtiyacım var.
Bırak içeri gireyim lütfen, sadece
uçtuğumu sanıyordum, uçmuyormuşum.
İki gözün mavisi benim için
hep göktür sanıyordum, değilmiş.
Hep göktür sanıyordum, değilmiş.
Elini tutabilir miyim?
Nasıl da üşümüş ellerin, titriyorsun.
Yo, yanılmıyorum, beni seviyorsun.
Doğru olduğunu söyle bana!
Doğru olduğunu söyle bana!
Doğru olduğunu söyle bana!
Doğru olduğunu söyle bana!
Doğru olduğunu söyle bana (hiç uzak olmadık birbirimize).
Doğru olduğunu söyle bana (dün bugündü, bugün çoktan yarın).
Doğru olduğunu söyle bana!
Doğru olduğunu söyle ba...
Bağışla, kesinlikle yalnızsındır sanıyordum.
Yanında kimse yoktur sanıyordum.
Ah, çok bağışla beni, bağışlayabilirsen.
Beyefendi, sizden de özür dilerim,
ama aklım başımda değildi.
Gerçekten aklım başımda değildi, şunları söylerken:
Elini tutabilir miyim?
Nasıl da üşümüş ellerin, titriyorsun.
Yo, yanılmıyorum, beni seviyorsun.
Doğru olduğunu söyle bana.
Doğru olduğunu söyle bana.