Çocukluğuma ait bu odada
Eve soğuk rüzgarlar eserdi
Soba yanıyor olsa da
Duvarlar nemliydi
Yalnızca annemin kolları
İçimi sımsıcak ısıtabilirdi
Ama ben bu kibriti bulana kadar
Beni ziyaret etmeye hiç gelmedi
Çocukluğuma ait bu odada
Çığlar pusuda beklerdi
Bitmek bilmeyen günler boyunca
Çıkışı kilitlerlerdi
Yalnızca babamın
Buz mavisi gözleri
Beni kurtarabilirdi
Ama ona giden yollar öyle uzaktı ki...
Bir yıldızım ben
Akışkan metalden
Bir yıldız,
Her şeyi kollarında küle çeviren
Bir yıldız, bir ateş kadar güçlü olmasa da
İçimdeki bütün buzları eritebilen
Kıvılcımlar dostumdur benim,
Karanlığımı aydınlatacak olan
İçimi biraz olsun ısıtacak olan dostlarımdır
Hem içimi, hem buz gibi öfkemi
Çocukluğuma ait bu odayı
Yakacağım
Kora dönüştürsün onu,
İçimdeki soğuk öfke
Bir yıldızım ben
Akışkan metalden
Bir yıldız,
Her şeyi kollarında küle çeviren
Bir yıldız, bir ateş kadar güçlü olmasa da
İçimdeki bütün buzları eritebilen