Πάνω απ’ το χέρσο κάμπο, μέσα στο πρώτο φέγγος της αυγής
πουλιά περνούν και φεύγουν, που θα ‘ναι άραγε αύριο
Το θρόισμα των φτερούγων τους, στο έλος με τραβά το σιωπηλό
Πανάρχαια τραγούδια ηχούν μέσα απ’ τις ομίχλες
Έλα και πέταξε μαζί μας από εδώ
Άσε τον άνεμο να σε φέρει
Μακριά απ’ τον τόπο αυτόν εδώ
Έλα, και πέταξε όσο μπορείς ψηλότερα
Ας κυνηγήσουμε μαζί τους ουρανούς
μέσ' απ' το χορό!
Ομίχλες, σαν μετάξι δροσερές, το δέρμα μου φιλούν
Μπρος, κι όλο πιο μπρος, που άραγε θα βρω του πόθου μου τον προορισμό
Κλίνω τα μάτια, και μου φυτρώνει φτέρωμα
Ήδη τον άνεμο νοιώθω, και τις φτερούγες μου διάπλατα ανοίγω
Έλα και πέταξε μαζί μας από εδώ
Άσε τον άνεμο να σε φέρει
Μακριά απ’ τον τόπο αυτόν εδώ
Έλα, και πέταξε όσο μπορείς ψηλότερα
Ας κυνηγήσουμε μαζί τους ουρανούς
μέσ' απ' το χορό!
Τους ουρανούς εντός σου, πως να τους ξέρω, να τους δω
Χορεύουμε πετώντας, σαν τ’ άστρα που την πορεία τους τραβούν.
Έλα και πέταξε μαζί μας από εδώ
Άσε τον άνεμο να σε φέρει
Μακριά απ’ τον τόπο αυτόν εδώ
Έλα, και πέταξε όσο μπορείς ψηλότερα
Ας κυνηγήσουμε μαζί τους ουρανούς
μέσ' απ' το χορό!