Yalnız yürüyen bir adamım
Ve karanlık bir yolu yürürken
Gecede veya parkta gezinirken
Işıklar değişmeye başladığında
Bazen biraz garip hissederim
Karanlıkken biraz endişeli
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep yakın olduğuna dair sürekli korkum var
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep orada olduğuna dair fobim var
Parmakların duvarda koştun mı
Ve boyun derinin karıncalandığını hissettin mi
Sen ışık ararken?
Bazen korktuğunda
bakmaya
Odanın köşesinde
Birşey hissettin
seni izleyen
Sen hiç gece yalnız oldun mu
Arkandan ayak seslerinin geldiğini düşündün
ve dönüp baktığında orada kimse yok.
Hızını artırırken
Tekrar bakmaya zorlanırsın
Çünkü eminsin vardır
Orada birisi
Bir gece önce korku fimi izlerken
Cadılar ve folklor tartışırken
Bilinmeyen zihnini kurcalar
Belki aklın oyunlar oynuyor
Hissedersin, ve gözlerin sabitlenir
Arkandan dans eden gölgelere
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep yakın olduğuna dair sürekli korkum var
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep orada olduğuna dair fobim var
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep yakın olduğuna dair sürekli korkum var
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bir şeyin hep orada olduğuna dair fobim var
Karanlık bir yol yürürken
Ben yalnız yürüyen bir adamım