Ανοσία, καιρό ξεπερασμένη
Μόλυνση, σε εκπνέω
Ψέματα, σου ανοίχτηκα
Δηλητήριο σε μανία
Τώρα, μόλυνση, σε εκπνέω
Ο απατεώνας λέει, λέει
Ανήκεις σε μένα
Δεν θέλεις να αναπνέεις το φως των άλλων
Να φοβάσαι το φως, να φοβάσαι την αναπνοή
Να φοβάσαι τους άλλους αιώνια
Αλλά τους ακούω τώρα, εισέπνευσε την διαύγεια
Άκου το δηλητήριο, το δηλητήριο μέσα
Αυτά που λες εμβολιασμένα
Δόξασε αυτή την ανοσία
Δόξασε αυτή την ανοσία
Δόξασε αυτή την ανοσία
Εκπνοή, αποβολλή
Πες ξανά το παραμύθι μου
Ύφαινε την αλληγορική ελεγεία μου
Απαρίθμισε όλα όσα πρόκειται να κάνω
Υπολογίζοντας τα βήματα μου μακριά από εσένα
Η δική μου μίτωση
Μεγαλώνοντας μέσα από την παραίσθηση στη μανία
Εκπνοή, αποβολλή
Πες ξανά το παραμύθι μου
Ύφαινε την αλληγορική ελεγεία μου
Χάνω τον έλεγχο
Δηλητηριάζεις, θέαμα
Εξόρκισε το θέαμα
Εξόρκισε την ασθένεια
Εξόρκισε την ανομοιογένεια
Αιώνιο δηλητήριο
Καθάρισέ με και εκκένωσε
Το δηλητήριο και τον φόβο που με δένει
Ξεσκεπάσου τώρα, σήκω μακριά
Σε βλέπω να τρέχεις
Απατεώνας που τρέχει να σωθεί
Είχε ήδη καθυστερήσει