En ze zeggen dat hij veranderde
in de boom en dat was
door zijn keuze ... stopte dat
en stond daar te kijken
de aarde bevalt van bloemen .. nieuw ...
dus
het was een nest voor konijnen en kolibries
de wind leerde hem de smaken
van hars en wilde honing
en regen baadde hem
mijn geluk zei hij in zichzelf
hier ... hier ... ik heb het nu gevonden ...
nu gaat het goed met mij ...
en dat ik alle tijd voor me heb ..
Ik heb geen behoefte meer aan iemand
Hier !!! de schoonheid van het leven, wat het is
Maar op een dag kwamen ze langs
twee ogen van een meisje
twee ogen die uit de lucht waren gestolen
een deel van zijn schil
en hij voelde zijn wortel trillen
hoeveel plotseling verlies je in jezelf
want alleen een man zonder vrouw weet wat het is
en hij strekte zijn takken uit
om het aan te raken
hij begreep dat geluk nooit de helft is
van oneindig
nu was het samen maan en zon
steen en wolk
hij lachte en huilde samen
of alleen
hij was een man die begon te leven
nu was het het lied
dat herleefde (nu)
het is geweldig
immense eenzaamheid (zijn grote)
Het was dat ware deel
dat elke fabel van liefde
bevat op zichzelf
om het te geloven