Në shkëlqimin e dritës së neonit
Ajo uli trupin e saj
I mallkuari pranë saj
Dhe lëshpi paratë e tij
Ai tha mos u mundo të piskëllosh tani
Por dua kjo të dhëmb
Dhe sonte e bukura ime
Do të bpj paratë të vlejnë
Ai tha ata kurrë nuk dëgjojnë
Ajo tha ata kurrë nuk kuptojnë
Që nuk e bëj këtë për kënaqësi
E bëj sepse mundem
Betohem se nuk dua
Dhe betohem se nuk e dija
Se gjëra si kjo mund ti ndodhin
Një djalodhi 17 vjeçar
I lidha tërë këta frika mbrenda
Dhe piva tërë dhimbjet
Dhe askush dhe asgjë nuk mundet ta marë këtë tutje
Por nuk do lejoj të ndodh përsësi
Kurrë më
Në mjegullimën e dhomës së tymosur
E mbyt atë shishe
U bë muaj që kuj ajo pa fytyrën e saj
Poshtë nën fustan gjaku mbeti njollë
Ai mendon për vajzën e vogël
Dhe tjetrën që ka në shtëpi
Dhe pyet, çfarë nëse ajo është vajza ime e vogël
Duke ecur poshtë rrugës i vetmuar
I lidha tërë këta frika mbrenda
Dhe piva tërë dhimbjet
Dhe askush dhe asgjë nuk mundet ta marë këtë tutje
Por nuk do lejoj të ndodh përsësi
Kurrë më
Kurrë më
Jo
Ndoshta jam vetëm i çmenduar, apo djalli u fut mbrenda
Sidoqoftë shpirti im u zhduk, dhe do e mbaroj tërë këtë sonte
Njëra dorë hedh uiskin, dhe tjetra hedh armën
Derisa ai u qan parajsave
Unë nuk jam Dal i babait
I lidha tërë këta frika mbrenda
Dhe piva tërë dhimbjet
Dhe askush dhe asgjë nuk mundet ta marë këtë tutje
Por nuk do lejoj të ndodh përsësi
Kurrë më
Kurrë më
Jo