منو مُرده تصور کن
منو مُرده تصور کن
منو مُرده تصور کن
منو مُرده تصور کن
چقدر دنیا بده بی تو، چه احساسِ نفسگیری
شکنجهت میکنن دائم ولی انگار نمیمیری
چقدر تلخه که میدونی تمومِ عمر تنهایی
چقدر سخته که میبینم فقط تو خواب اینجایی
فراموشم کن اینجوری که تو تو خاطرم هستی
همونقدر که تو همراهی و من هرجا برم هستی
به تعدادِ نفسهایی که با هقهق گره خورده
فراموشم کن و دائم بگو رفته، بگو مُرده
فراموشم کن اینجوری که تو تو خاطرم هستی
همونقدر که تو همراهی و من هر جا برم هستی
منو مُرده تصور کن مثل لبخندِ غمگینم
مثل روزهای سردی که کنارِ تو نمیشینم
منو مُرده تصور کن، همین حالا، همین لحظه
واسه من زندگی بی تو، تظاهر کردنِ محضه
فراموشم کن اینجوری که تو تو خاطرم هستی
همونقدر که تو همراهی و من هرجا برم هستی
به تعدادِ نفسهایی که با هقهق گره خورده
فراموشم کن و دائم بگو رفته، بگو مُرده