Ο πόνος μου σβήστικε, πια μπορώ να αναπνεύσω
Γύρισα την πλάτη στον έρωτα που μπορούσα να σου δώσω
Στον αέρα είναι η φωνή σου, κάνει μια ηχώ στην ύπαρξή μου (στο είναι μου)
Στον αέρα είναι η φωνή σου...
Ατενίζω το μέρος που περπατήσαμε
Η παρουσία σου είναι εκεί, δίνοντας μου το χέρι
Ήσουν η ψυχή όπου έζησα, και στην οποία δεν θα επιστρέψω
Ήσουν ψυχή όπου έζησα
Θα γελάσω και θα ονειρευτώ
Θα πρέπει να σε ξεπεράσω
Θα ζήσω το σήμα που μου δίνει το πεπρωμένο
Κουράστηκα να κλαίω
Τελείωσε η καταιγίδα σου
Θα είσαι ένα φάντασμα του έρωτα που ξέχασα
Πια δεν θα σκεφτώ άλλο το παρελθόν
Για μένα, θα μείνεις σε ένα χαρτί του ημερολόγιου
Τι δύσκολο να ξεκάνεις (αναιρέσεις) κάθε στιγμή του χθες
Το φάντασμά σου με στοιχειώνει
Θα γελάσω και θα ονειρευτώ
Θα πρέπει να σε ξεπεράσω
Θα ζήσω το σήμα που μου δίνει το πεπρωμένο
Κουράστηκα να κλαίω
Τελείωσε η καταιγίδα σου
Θα είσαι ένα φάντασμα του έρωτα που ξέχασα
Σήμερα είναι η μέρα που αναχωρώ από την θύμησή σου
Σήμερα είναι η μέρα που απελευθερώνω ό,τι ήσουν εσύ
Σήμερα είναι η μέρα που απομακρύνομαι από τον φόβο μου, την σύγχυσή μου
Παρόλο που εγώ ακόμα σε έχω μέσα στην καρδιά μου...
Θα γελάσω και θα ονειρευτώ
Θα πρέπει να σε ξεπεράσω
Θα ζήσω το σήμα που μου δίνει το πεπρωμένο
Κουράστηκα να κλαίω
Τελείωσε η καταιγίδα σου
Θα είσαι ένα φάντασμα του έρωτα που ξέχασα
[x2]