Πάνω απ'αυτό το κόκκινο ορίζοντα
Περπατάω στο μέλλον
Μαζεύομαι τα κομμάτια που άφησε αυτή τη καταιγίδα
Μετά από όλα τα σύννεφα είχαν πέσει
Θα παραβίαζα την κακοποιημένη έδαφος
Να γίνει το σκοτάδι σου το φως, αγάπη
Να γίνει τη σιωπή σου στον ήχο
[Ρεφραίν]
Όμως δεν μπορώ να σε βάλω στην κλουβί της αγκαλιάς μου
Γιατί η καρδιά μου προχωράει να αποφεύγει τους ψευτικούς συναγερμούς σου
Και δεν μπορείς να μου πείς ότι δεν θα μείνω
Όταν άνοιξα το παράθυρό σου
Και σου είδα να πετάξεις μακριά
Έχεις σηκώσει την τελική άγκυρα;
Έχεις κόψει το τελευταίο πανί να είναι ελεύθερο;
Να στέλνουμε την λύτρωση μας, ας ήταν μια κηδεία στην θάλασσα;
Θα ακούω πάντα την φωνή σου
Είσαι σαν τα φύλλα που πεφτούν
Σαν ένα πουλί, θα πας μόνο μπροστά
Και θα ξέρεις ακριβώς πού θα είμαι
[ρεφραίν]
Όμως δεν μπορώ να σε βάλω στην κλουβί της αγκαλιάς μου
Γιατί η καρδιά μου προχωράει να αποφεύγει τους ψευτικούς συναγερμούς σου
Και δεν μπορείς να μου πείς ότι δεν θα μείνω
Όταν άνοιξα το παράθυρό σου
Και σου είδα να πετάξεις μακριά
[ρεφραίν]
Όμως δεν μπορώ να σε βάλω στην κλουβί της αγκαλιάς μου
Γιατί η καρδιά μου προχωράει να αποφεύγει τους ψευτικούς συναγερμούς σου
Και δεν μπορείς να μου πείς ότι δεν θα μείνω
Όταν άνοιξα το παράθυρό σου
Και σου είδα να πετάξεις μακριά
Θα κλείνω το παράθυρό μου
Μέχρι βλέπω έναv ορίζοντα μπλέ
Και η ησυχία ηρεμία της αγάπης θα πετάξει στο δρόμο μου