Σε βρήκα ραγισμένο στο έδαφος
Από το στόμα σου ηχούσε ένας ήχος πικρός
Ο οποίος έγινε γλυκύτερος καθώς σε πλησίαζα
Όντας μέσα στη βαθύτερή σου οδύνη.
Σε δέχτηκα και σε ανέθρεψα καλά
Κι ακόμα περισσότερα απ' όσα αφηγούνται ποτέ οι ιστορίες.
Σε ερωτεύτηκα εκείνη την εποχή
Κι ήλπιζα πως κι εσύ θα έκανες το ίδιο.
Ήσουν ένας έκπτωτος άγγελος
Ξηλωμένος από τον ουρανό,
Μα, μόλις τα φτερά σου δυνάμωσαν αρκετά
Με άφησες -- πίσω να πεθάνω.
Χτίσαμε μαζί έναν δικό μας κόσμο
Για το μέλλον μας, υπέθετα.
Πίστεψα ό,τι είπες εκείνη την ημέρα
Μα ήταν ήδη καταδικασμένο.
Όσο περισσότερο μάθαινες κι ωρίμαζες
Τόσο λιγότερο νοιαζόσουν για εμένα.
Μα ήμουν υπερβολικά τυφλωμένη από τα αισθήματά μου
Για να προσέξω την ανατέλλουσα αγωνία.
Ήσουν ένας έκπτωτος άγγελος
Ξηλωμένος από τον ουρανό,
Μα όταν τα φτερά σου δυνάμωσαν αρκετά
Με άφησες -- πίσω να πεθάνω.
Σ' αγαπώ περισσότερο από όσο μπορώ να εκφράσω
Και δεν θα χωρίσουμε ποτέ.
Μου έλεγες σχεδόν κάθε μέρα,
Κι όμως, μου ράγισες τη καρδιά.
Αμέσως μόλις μπόρεσες να ξαναπετάξεις
Μες τον διάπλατο ουρανό.
Με εγκατέλειψες δίχως κανένα λόγο
Πίσω σ' αυτόν το κόσμό, να πεθάνω.
Ήσουν ένας έκπτωτος άγγελος
Ξηλωμένος από τον ουρανό,
Μα όταν τα φτερά σου δυνάμωσαν αρκετά
Με άφησες -- πίσω να πεθάνω.