Fado Tordo [Polish translation]

Czy tego chcę, choć może nie chcę

Mój głos się staje nagle pieśnią.

I czy to robię, czy nie robię

Mój głos panuje wciąż nade mną.

Czy może cierpię, czy nie cierpię

On dyktuje bez wątpienia.

Czy proszę o to, czy nie proszę

Nie mam tu nic do powiedzenia.

Nawet, gdy mówię, czego nie chcę

To niewolnicą Fado jestem.

I choć w rozpaczy mu ucieknę

On znajdzie mnie gdziekolwiek będę.

I jeśli nawet się przebiorę

To i tak mnie zaraz znajdzie.

A czy ja płaczę, czy nie płaczę

Ten głos mnie zmusza, że się śmieję.

I nawet, jeśli błagam

O minutkę odpoczynku.

I nawet, jeśli mu przysięgam

Że wnet powrócę już do śpiewu.

I jakiekolwiek by nie były, wszystkie moje obiecanki

Ten głos, mnie nigdy nie opuszcza

Pyta mnie jak oszalały:

I nawet, jeśli gaszę płomień

To powraca jeszcze większy.

Im bardziej odeń się oddalam

To wnet powraca jeszcze bliższy.

Nawet, gdy mówię, czego nie chcę

To niewolnicą Fado jestem

I choć w rozpaczy mu ucieknę

On znajdzie mnie gdziekolwiek będę.

I nawet, jeśli błagam

O minutkę odpoczynku.

I nawet, jeśli mu przysięgam

Że wnet powrócę już do śpiewu.

I jakiekolwiek by nie były, wszystkie moje obiecanki

Ten głos mnie nigdy nie opuszcza

Czy ja Ci powód jakiś dałem?

Czy tego chcę, czy może nie chcę

Mój głos się staje nagle pieśnią.

I czy to robię, czy nie robię

Mój głos panuje wciąż nade mną.

A ja im więcej chcę zrozumieć

Tym mój głos mi się opiera.

A gdy mu wersy pozabieram

To zapomina – prozą śpiewa. AgnW.

„Fado Tordo - Fado Drozd”

(Z francuskiego przetłumaczyła DjaGos)

Czy tego chcę, czy też nie

Mój głos staje się pieśnią/

Czy to robię, czy też nie

Mój głos panuje nade mną, cokolwiek powiem/

Czy cierpię z tego powodu, czy też nie

On mi dyktuje gdzie mam iść

Czy proszę go o to, czy też nie

Nie mam nic do powiedzenia poprzez głos, którym jestem.

Nawet, jeśli mówię coś, czego nie chcę.

Jestem niewolnicą mojego głosu i tego Fado

Nawet wtedy, gdy uciekam w rozpaczy

On pojawia się gdziekolwiek jestem

Nawet, jeśli próbuję się przebrać

Zaraz mnie znajduje

Czy płaczę, czy też nie

Głos, którym jestem zmusza mnie do śmiechu.

Nawet, jeśli błagam go

O chwilę odpoczynku

Nawet, jeśli przysięgam,

Że powrócę do niego i jego śpiewu

Jakie by nie były moje obiecanki

Temu głosowi, który nie opuszcza mnie

Pyta mnie oszalały:

Nawet, jeśli gaszę płomień

Powraca jeszcze większy

Im bardziej się od niego oddalam

Tym bliżej i mocniej powraca

Nawet, jeśli mówię coś, czego nie chcę.

Jestem niewolnicą mojego głosu i tego Fado

Nawet wtedy, gdy uciekam w rozpaczy

On pojawia się gdziekolwiek jestem

Nawet, jeśli błagam

O chwilę odpoczynku

Nawet, jeśli przysięgam,

Że powrócę do niego i jego śpiewu

Jakie by nie były moje obiecanki

Temu głosowi, który nie opuszcza mnie

(„Czy dałem ci powód do narzekań?”)

Nawet, jeśli mówię coś, czego nie chcę.

Mój głos staje się pieśnią

Czy to robię, czy też nie

Mój głos panuje nade mną, cokolwiek powiem

Im więcej chcę zrozumieć

Tym bardziej mój głos opiera się

I kiedy usuwam wersy jego poezji

Próbuje zapomnieć i śpiewa prozą