Fado Português [Dutch translation]

De fado werd geboren op een dag

Toen, met nauwelijks een zuchtje wind,

En een hemel die met de zee vervloeide,

Aan de reling van een zeilschip,

Uit de boezem van een matroos, in een trieste bui,

Een lied klonk

Een lied klonk

O, welk een grootse schoonheid,

Mijn land, mijn berg, mijn dal,

Van bladeren, bloemen, vruchten verguld,

't Valt te bezien of je de landerijen van Spanje,

De stranden van Portugal nog zult zien

De blik door ´t schreien verblind.

Op de lippen van een matroos

Van het wankele zeilschip,

Bestierf het bedroefde lied,

Dat verhaalt van ´t wellend verlangen

van lippen brandend van de kussen

Maar die de lucht kussen, en verder niets

Maar die de lucht kussen, en verder niets

Moeder, vaarwel. Vaarwel, Maria.

Koester zorgvuldig in je hart

Dat ik je hier bezweer:

Of ik breng jou naar het altaar,

Of het heeft God behaagt

Me een zeemansgraf te geven.

Nu geschiedde dat een volgende dag

Toen, zonder een zuchtje wind,

Een hemel die in de zee vervloeide,

Op de boeg van een ander zeilschip

Een andere matroos waakte,

Die in een trieste bui,

Een lied aanhief,

Een lied aanhief.