In de tempel gewijd aan de fado
Is de ziel als een tuin
Waar bloemen zwiepen
In de aanhoudende storm.
Arme dingen, zullen zij de furiën
van de natuur doorstaan?
Passie is geen rechte lijn
Zelfs de fado is niet zeker.
De fado is als een spel
Door een bevlogen God bedacht.
Als Hij ons hier in dit leven wierp
Was 't om de fado te spelen.
Aan tafel van gevoelens
Is 't hart een teerling
Die rolt met de gitaren
En een oog van het lot werpt.
Een een, een twee, een drie
Zijden van dezelfde waarheid.
De vier en de vijf zijn
Al een gelukkige worp.
Nummer zes is verlangen
Daarvan ga ik zingen.
Ze openen me de poorten naar de ziel
Zie haar nu dansen.
De fado is als een spel
Die een bevlogen God bedacht
Als Hij ons hier in dit leven wierp
Was 't om de fado te spelen.
Als hij ons hier in dit leven wierp
Was 't om de fado te spelen
Was 't om de fado te spelen