Turnikenin yanında
kumral bir genç kız çağırır
Melinda'nın yüzü
kararmış saçlarının altında
Gözlerinde hiçbir sevinç titreşmez
Düşünceli keder yükselişe geçer
Kelimeler gönül almaya tereddüt ederdi
Başarısızlık geçti
atlama taşını
O yemin etti
yeminleri bir başkasına
Bu başka kimsenin zahmet etmeyeceği zamandır
Ve kırılan neşenin altında kabullenilen acı
Yeryüzünde tanrının bir fahişesi
yollarını kurban ettiği yerde bulundu
Yüzündeki o boş sevgi
Yine de ona yeniden sahip olmayı planladım
Hoşnutluk
boşluğu doldurabilecek olan
Ruhum çırpınan bir iç çekti
Bu gün düştü, karanlık yakın
Ona söylemek için elinden tuttum
Tüm inancın ebediyen yıkanıp gittiğini
Muazzam bunalım içinde sana döndüm
Benimle gel, uzaklarda duralım
Sonsuz bir şekilde bakıyor
gecenin en güzel zamanında
Ahlaksızlıklarından bahsetti
ve uyağı bozdu
Ama engel oldu kendine
bitiş çizgisiyle
Söz verdim
ama kalbim sana ait