Face à la mer [Greek translation]

(Passi)

Δεν επιλέγουμε ούτε την καταγωγή μας, ούτε το χρώμα του δέρματός μας.

Όπως ονειρευόμαστε ζωή σε κάστρο, όταν ζούμε σε γκέτο.

Γεννήθηκα με θηλιά στο λαιμό όπως η Cosette στον Ουγκό. [1]

Δένομαι μες τις συρράξεις και προσεύχομαι στον Ύψιστο.

Απόγονος του Κονγκό, τέτοιο μίσος βγάζω στο

μικρόφωνο, φέρω το βάρος των λέξεων.

Από κάτω, δακρύβρεχτα ονειρεύομαι να ξεσκίσω αυτόν τον πίνακα

που φτιάχτηκε από όπλα, δάκρυα,

από αίμα και κλάμα. [2]

(Calogero)

Αντίκρυ στη θάλασσα,

θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει.

Με τα μούτρα προς τη γη,

θα μπορούσα να είχα πεθάνει. [3]

Ανασηκώνομαι,

ονειροπολώ για τελευταία φορά. [4]

(Passi)

Και οι δυο με την ίδια δίψα

και οι δυο απογοητευμένοι. [5]

(Calogero)

Ονειροπολώ για τελευταία φορά.

(Passi)

Η ξηρασία σε μια γη όπου δεν γίνεται να σπείρουμε,

είναι θλίψη στα μάτια που δεν μπορούν να δακρύσουν.

Έχω πολλά μακρινά όνειρα, έχω προ πολλού εξεγερθεί,

έχω πιει ένα επικίνδυνο ποτό και αυτό με έχει μεθύσει πολύ.

Μέσα στη ζωή είναι οι κοντινές επιλογές και τα επόμενα βήματα.

Υπάρχουν οι "Έχεις ένα ευρώ ;" όπου η κασέτα σχίζεται.

Υπάρχει το Κράτος, οι χαμηλόμισθοι, οι πιεστικοί.

Αν είσαι από κάτω, μαστιγωμένο πρέπει να σε αφήσουν. [6]

Δεν έχεις καταλάβει εσύ αυτό, την επιθυμία να κερδίσεις τις πατάτες,

να'σαι αριστερά, δεξιά, αντίκρυ στη θάλασσα, μακριά απ'τα μαγειρεία ;

Δεν έχεις καταλάβει αυτό, την επιθυμία να ξεσπάσεις, να μοιράσεις πατάτες,

προς αριστερά, προς δεξιά με ύφος απειλητικό ; [7]

(Calogero)

Αντίκρυ στη θάλασσα,

θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει.

Με τα μούτρα προς τη γη,

θα μπορούσα να είχα πεθάνει.

Ανασηκώνομαι,

ονειροπολώ για τελευταία φορά.

(Passi)

Και οι δυο με την ίδια δίψα

και οι δυο απογοητευμένοι.

(Calogero)

Ονειροπολώ για τελευταία φορά.

Αντίκρυ στη θάλασσα,

εσύ είσαι αυτός που αντιτίθεται.

Με τα μούτρα στη γη,

το όνομά σου στον κατάλογο.

Με όλο σου το είναι,

σύμμαχο στην παράταξη.

(Passi)

Είναι η ιστορία αυτού του φτερού που πνίγεται στην πίσσα,

αυτού του γκρίζου θέματος που δεν έχει αποκτήσει η χώρα.

Ανασηκωνόμαστε, εκ χαμηλού ατενίζουμε το Πάνθεον. [8]

Δίνω μια σε όσους έχουν ή ονειρεύονται την χειροτονία.

Μαζί με τους φίλους μου κάνω πλάκα, ζω ζωή.

Θέλουμε να αγγίξουμε τον έναστρο ουρανό χωρίς να μας πέσει το παντελόνι. [9]

Πολύ λίγες οι καλές νεράιδες και πολλές οι Σταχτοπούτες. [10]

Calo-Passi, 2004, φύγαμε !

(Calogero)

Αντίκρυ στη θάλασσα,

θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει.

Με τα μούτρα προς τη γη,

θα μπορούσα να είχα πεθάνει.

Ανασηκώνομαι,

ονειροπολώ για τελευταία φορά.

(Passi)

Και οι δυο με την ίδια δίψα,

είμαστε και οι δυο απογοητευμένοι.

(Calogero)

Ονειροπολώ για τελευταία φορά.

(Passi)

Και οι δυο με την ίδια δίψα

και οι δυο προαναφερθήκαμε.

(Calogero)

Ονειροπολώ για τελευταία φορά.

(Passi)

Δεν επιλέγουμε ούτε την καταγωγή μας, ούτε το χρώμα του δέρματός μας.

Όπως ονειρευόμαστε ζωή σε κάστρο, όταν ζούμε σε γκέτο.

Γεννήθηκα με θηλιά στο λαιμό όπως η Cosette στον Ουγκό.

Δένομαι μες τις συρράξεις και προσεύχομαι στον Ύψιστο.

Απόγονος του Κονγκό, τέτοιο μίσος βγάζω στο

μικρόφωνο, φέρω το βάρος των λέξεων.

Αντίκρυ στη θάλασσα,

όλοι θέλουμε να μεγαλώσουμε.

Calo-Passi,

πολύ νέοι για να πεθάνουμε.