Ez û delala xwe
çûne li nav gula li çaxê buharê
meşa delala can
ji kubara xana min dî li eywanê
heta em gehiştim mal
li me bû danê êvarê hevalê
cîrana em dîtibûyin
fesad û bêbextî kirin delalê
Ji ter soz û qerar bê
bêm serkaniyê xweş hevalê
ramusanekê û didiwa
ji te bistînim li bin guharê
Pora xu ji hinê neke
xema ji dinyayê nexwe hevalê
tu ji min re dil û can bî
dinya tev bibin bêku lê delalê