Не жали, жали
Се чувствувам лошо.
Со црвените и убави усни
Брзо дојди и убиј ме.
Добро сум...
Погледни ме за последен пат
Насмеј ми се како да сѐ е во ред.
Ќе направи да умеам да се сетам
Кога ми недостасуваш
Да можам да го нацртам твоето лице во мојата глава.
Мојата алчност која не може да те пушти
Стана опсесија и те зароби
Те уморив ли од тоа што сум ваков?
Не одговараш...
Бидејќи не можам да те избришам.
Како (некој) кретен...
А, ти веќе си заминала.
Твоите очи, нос и усни
Твоите раце кои ме допираа
Малите нокти и сѐ (останато)...
Сѐ уште те чувствувам.
Како изгаснат пламен
Изгоре нашата љубов
Боли толку силно но,
Сега ќе те именувам како спомен.
Те сакам, те сакав
Но, не бев доволно добар.
На било каков начин,
Макар и за момент,
Смеам ли да те видам?
Од ден на ден ме прави нервозен
Сѐ од тебе што бледее како деновите што минуваат.
Ти на фотографијата
Каде што се смееш толку вредро
Незнаејќи дека е завршеток
Тоа што доаѓа по нас.
Мојата алчност која не може да те пушти
Стана опсесија и те зароби.
Те уморив ли од тоа што сум ваков?
Не одговараш...
Бидејќи не можам да те избришам.
Како (некој) кретен...
А, ти веќе си заминала.
Твоите очи, нос и усни
Твоите раце кои ме допираа
Малите нокти и сѐ (останато)...
Сѐ уште те чувствувам.
Како изгаснат пламен,
Изгоре нашата љубов
Боли толку силно но,
Сега ќе те именувам како спомен.
Твоите очи кои гледаат само во мене,
Твојот нос во кој се крие пријатен здив,
„Те сакам, те сакам“
Ми шепотеа твоите усни.
Твоите очи, нос и усни
Твоите раце кои ме допираа
Малите нокти и сѐ (останато)...
Сѐ уште те чувствувам.
Како изгаснат пламен
Изгоре нашата љубов
Боли толку силно но,
Сега ќе те именувам како спомен.