ای ساربان [Ey Saarebaan] [Azerbaijani translation]

ای ساربان

ای ساربان ، ای کاروان ، لیلای من کجا می بری ؟

با بردن لیلای من ، جان و دل مرا می بری.

ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟

ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟

در بستن پیمان ما ، تنها گواه ما شد خدا

تا این جهان ، بر پا بود ،این عشق ما بماند به جا

ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟

ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟

تمامی دینم به دنیای فانی، شراره عشقی که شد زندگانی

به یاد یاری خوشا قطره اشکی ، به سوز عشقی خوشا زندگانی

همیشه خدایا محبت دلها به دلها بماند ،بسان دل ما

که لیلی و مجنون فسانه شود حکایت ما جاودانه شود

تو اکنون ز عشقم گریزانی غمم را ز چشمم نمی خوانی

از این غم چه حالم نمی دانی

پس از تو نمونم برای خدا تو مرگ دلم را ببین و برو

چو طوفان سختی ز شاخه ی غم گل هستی ام را بچین و برو

که هستم من آن تک درختی که در پای طوفان نشسته

همه شاخه های وجودش ز خشم طبیعت شکسته

ای ساربان ای کاروان لیلای من کجا می بری ؟

با بردن ، لیلای من ، جان و دل مرا می بری. ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟

ای ساربان کجا می روی ؟ لیلای من چرا می بری ؟