έτρεμες λες κι είχες δει φάντασμα
και εγώ υποχώρησα
μου λείπουν τα πράγματα που έχεις περισσότερο ανάγκη,
είπες ''πού ήσουν;''
σπατάλησες όλη την γλυκύτητα στο κρυφτό
αναρωτιέμαι γιατί
σου υπενθυμίζω τις μέρες στις οποίες έδωσες όλη σου την καρδιά
αλλά ποτέ δεν προσπάθησες
δεν έχω πια τη χάρη*
έχω δεχτεί χτύπημα στο πρόσωπο
έχω αγαπήσει, κι έχω χάσει
έχω αγαπήσει, κι έχω χάσει
εκρήξεις
τη μέρα που ξυπνάς
και χρειάζεσαι κάποιον κι έχεις μάθει
ότι είναι εντάξει να φοβάσαι
αλλά ποτέ δεν θα είναι το ίδιο
ποτέ δεν θα είναι το ίδιο
άφησες την ψυχή μου να ματώνει στο σκοτάδι
για να μπορείς εσύ να γίνεις βασιλιάς
οι κανόνες που βάζεις είναι ακόμα ανείπωτα σε μένα
και έχω χάσει την πίστη μου σ'όλα
οι νύχτες που μπορούσες να χειριστείς
οι προθέσεις σου ήταν χρυσές
αλλά τα βουνά θα σείονται
πρέπει να ξέρεις ότι ακόμα μπορώ να δημιουργήσω
εκρήξεις
τη μέρα που ξυπνάς
και χρειάζεσαι κάποιον κι έχεις μάθει
ότι είναι εντάξει να φοβάσαι
αλλά ποτέ δεν θα είναι το ίδιο
και καθώς οι πλημμύρες έρχονται
και το σώμα σου αρχίζει να βυθίζεται
ήμουν το τελευταίο πράγμα στο μυαλό σου
γιατί είναι απλό αγάπη μου
σου έδωσα μια προειδοποίηση
τώρα όλα όσα σου ανήκουν
πέφτουν απ'τον ουρανό σε κομμάτια
οπότε κοίτα τα να πέφτουν μαζί σου
σε αργή κίνηση
προσεύχομαι ότι θα βρεις γαλήνη
και θα σε βρω κάποια άλλη στιγμή
θα σ'αγαπήσω, κάποια άλλη στιγμή
εκρήξεις
τη μέρα που ξυπνάς
και χρειάζεσαι κάποιον κι έχεις μάθει
ότι είναι εντάξει να φοβάσαι
αλλά ποτέ δεν θα είναι το ίδιο