Exercises in Futility II [Polish translation]

Istnieje pewien styl w zaprzeczeniach zupełnych

Jest pewna elegancja w strachu

Jakże wygodny jest hezychazm

W duecie z pustynią w głębi nas

Bezpańskie psy wyprowadzają proroków Edypa

Całuny otulają cicho

Wyborne ruin paroksyzmy

Zmanierowane krztuszenie się nicością

Jednakże

Pęknięcia w somie, psyche i pneumie

Zwierciadła jednostronne

Jasno rozświetlone pustynie

Gdzie stosy płoną po horyzont

Zimne ognie migoczą na prochach nadziei

Przez korytarze rzeźbione w krysztale

Na dolnych najbardziej płaszczyznach otchłani

Brodząc przez truchła upadłych niewolników

Przysiągłbyś, że błyska rozbawienie w oczach umarłych

Jednakże

Nagrodą za wytrwałość

Nieustanne wycie serca

Przywiązanego do tej ścieżki

Niżej, dalej, niżej – teraz i zawsze

Pragnąłbym klasycznego ognia i siarki

Ale widać, jest tu plan specjalny

Wybrukowany spustoszeniem i gruzami cnót

Jak gdyby istniały jakieś inne ścieżki…

I z każdym snem

Wyżej pną się stosy

Zaufania wróg

Scholastyk, co zbłądził

Bezpański filantrop

Odważni na próżno

Idą tą ścieżką

Teraz i zawsze