Kuşlar hala daha ötüyor şu
Şu pencerelerin dışında
Bizim birlikte oturduğumuz
Sanki burada hiçbir şey yaşanmamış gibi ah
Tepedeki beyaz ev
Ve kara bulutlar, hava
Ve klisenin sivri kısmı, nehrin üstünden
O hala orada oturuyor
Akşam parıltısında ısınıyor
Ama sen umursamıyorsun
Büyük değer verdiğim bu sahneleri
Bu giyinmiş yüzücüleri
Biliyorum, biliyorum
Sanki buradaki her şey
Bir taş gibi duruyor
Sanki zamanı geldi hayatım
Tüm bu şeyleri (umursamayı) bırakmamızın zamanı geldi de geçiyor
Çünkü her şey yeni baştan başlayacak
Çünkü her şey uzaklaşıyor, arkadaşım
Ve her kral bunun doğru olduğunu bilir
Ve her krallık bir gün sona ermek zorundadır
Güneş ortadan kayboldu, belki de (uzun süreliğine) gitti
Ve bulduğumuz tüm bu hatıralar (da öyle)
Ama o burada olacak
Her şey tamamlandığında
Toprak altındaki bu yeri aldığımda
O biliyor ki ne ekersen
Onu, onu biçersin
O bir şekilde burada kalan her şeyi biliyor
Sanırım hepimiz başlayacaktık
Çünkü her şey yeni baştan başlayacak
Çünkü her şey uzaklaşıyor, arkadaşım
Ve her kral bunun doğru olduğunu bilir
Ve her krallık bir gün sona ermek zorundadır