زمزمه های خواب آور از دشت های سرخ فام
مرا به خواب فرا می خوانند
و رویاهایم شگفت انگیزند
حقیقت من متروک می ماند
از دوردست ها گذر می کنم
چه باک اگر هرگز بیدار نشوم