Κάποτε ταξίδεψα εφτά θάλασσες για να βρω την αγάπη μου
Και κάποτε τραγούδησα εφτακόσια τραγούδια
Λοιπόν, ίσως πρέπει ακόμα να περπατήσω εφτά χιλιάδες μίλια
Μέχρι να βρω αυτόν στον οποίο ανήκω
Θα ξεκουράσω το κεφάλι μου στο πλευρό
Εκείνου που κατοικεί στη νύχτα
Θα αφήσω την πνοή μου στα τελευταία θλιμμένα λόγια μου
Κι ό,τι έρθει, θα 'ρθει σύντομα
Πεθαίνοντας, θα προσευχηθώ στο φεγγάρι
Να υπάρξει κάποτε ένα καλύτερο αύριο
Κάποτε διέσχισα εφτά ποταμούς για να βρω την αγάπη μου
Και κάποτε για εφτά χρόνια ξέχασα το όνομα μου
Λοιπόν, αν χρειαστεί, θα πεθάνω εφτά θανάτους, μόνο για να βρεθώ
Στην αγκαλιά του παντοτινά κοιμώμενου σκοπού μου
Θα ξεκουράσω το κεφάλι μου στο πλευρό
Εκείνου που κατοικεί στη νύχτα
Θα αφήσω την πνοή μου στα τελευταία θλιμμένα λόγια μου
Κι ό,τι έρθει, θα 'ρθει σύντομα
Πεθαίνοντας, θα προσευχηθώ στο φεγγάρι
Να υπάρξει κάποτε ένα καλύτερο αύριο
Ονειρεύτηκα χθες το βράδυ ότι ήρθε σ' εμένα
Είπε: "Αγάπη μου, γιατί κλαις;
Τώρα δε θα πάρει πια πολύ
Μέχρι στον κρύο τάφο μου να ξαπλώσουμε
Μέχρι στον κρύο τάφο μου να ξαπλώσουμε"