Γκρίζε Νοέμβρη
Είμαι θλιμμένη από τον Ιούλιο
Η ερμηνεία των κινήσεών μου
Με έκανε να φαίνομαι η "κακιά"
Αναπολώ τα βήματά μου σε όλα τα σκαλοπάτια
Προσπαθώντας να ανακαλύψω αυτό στο οποίο κατευθύνθηκα λάθος
Γράφοντας γράμματα
Με παραλήπτη την φωτιά
Και κρατούσα την ανάσα μου
Κοιτάζοντας επίμονα έξω από ένα ανοιχτό παράθυρο
Παγώνοντας ολόκληρη
Και δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη
[αλλά] είχα ένα συναίσθημα τόσο παράξενο
Οτι αυτός ο πόνος θα διαρκούσε
Αιώνια
Ει Δεκέμβρη
Νομίζω πως είμαι μπερδεμένη
Δεν μπορώ να θυμηθώ
Για τι πάλευα
Γυρίζω πίσω την κασέτα, αλλά σταματάει
Σε εκείνη την στιγμή που χάθηκαν όλα
Στέλνοντας σήματα
Για να γίνω κορόιδο
Και κρατούσα την ανάσα μου
Ξυπόλητη στον πιο άγριο χειμώνα
Παγώνοντας
Και είχα ένα συναίσθημα τόσο παράξενο
Οτι αυτός ο πόνος θα διαρκούσε
Αιώνια
Δεν μποροώ να διανοηθώ όλο το κόστος
Και πόσα πράγματα θα χαθούν
Ω, μπορούμε να σταματήσουμε λίγο;
Για να βεβαιωθούμε πως θα ξανασταθούμε όρθιοι
Ακόμα και αν ο καιρός είναι παγωνιά
Ή η βία τον καιρό του καύσωνα
Είμαι στα κύματα, και θαλασσοδέρνομαι
Υπάρχει κάποιο όριο που θα μπορούσα απλά συναντήσω;
Και όταν βυθιζόμουν
(Δεν μποροώ να διανοηθώ όλο το κόστος)
Σκεφτόμουν εσένα
(Και πόσα πράγματα θα χαθούν)
Και στις χαραμάδες του φωτός
(μπορούμε να σταματήσουμε λίγο;)
Ονειρευόμουν εσένα
(Για να βεβαιωθούμε πως θα ξανασταθούμε όρθιοι, αν σκεφτείς όλο το κόστος)
Ήταν αρκετά αληθινό
(Ακόμα και αν ο καιρός είναι παγωνιά)
Ώστε να το ξεπεράσω
(Ή την βία τον καιρό του καύσωνα
Ή την βία τον καιρό του καύσωνα
Είμαι στα κύματα, και θαλασσοδέρνομαι
Είμαι στα κύματα, και θαλασσοδέρνομαι)
Ορκίζομαι
(Υπάρχει κάποιο όριο που θα μπορούσαμε απλά να συναντήσουμε;)
Ήσουν εκεί
Και κρατούσα την ανάσα μου
Το πάτωμα ενός δωματίου έσπαγε σε κάθε βήμα μου
Και δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη
Είχα ένα συναίσθημα τόσο παράξενο
Οτι αυτός ο πόνος δεν θα διαρκούσε
Αιώνια
Αιώνια
Αιώνια
Αυτός ο πόνος δεν θα διαρκούσε
Αιώνια