Όταν έρχεται το βράδυ και το φως της μέρας ξεθωριάζει
από μέσα μου με καλεί - μπορεί να είναι ότι κοιμάμαι;
Για μια στιγμή εκτρέπομαι, μετά με κρατάει ολοκληρωτικά
Κοντά στο σπίτι- δε μπορώ να πω
Κοντά στο σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι τόσο μακρυά
Καθώς περπατώ στο δωματιο εκεί πριν από μένα μια σκιά
από έναν άλλο κόσμο που κανένας δε μπορεί να ακολουθήσει
Μετέφερε με στο δικό μου, από όπου μπορώ να διασχίσω...
Κοντά στο σπίτι- δε μπορώ να πω
Κοντά στο σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι τόσο μακρυά
Πάντα ψάχνοντας, ποτέ σωστα
Είμαι χαμένη/ος στους ωκεανούς της νύχτας
Πάντα ελπίζοντας ότι θα βρω αναμνήσεις
εκείνες τις αναμνήσεις που άφησα πίσω
Αν και φεύγω θα συνεχίσω να πιστεύω
ότι αυτή τη φορά είναι αληθινό - ή έχω χαθεί σ' αυτήν την αίσθηση
Σαν ένα παιδί που διέρχεται χωρίς να ξέρει ποτέ το λόγο
Είμαι σπίτι- ξέρω το δρόμο
Είμαι σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι ω! τόσο μακρυά