Europa VII [Greek translation]

Αρχίζει η αποσύνδεση, τελειώνουν ο αέρας και η ενέργεια

Δε μένει κανείς στο κέντρο ελέγχου, το σκάφος κινείται άσκοπα

Κι εγώ σε μελαγχολική επισκόπηση εξετάζω επιστήμη και θρησκεία

Δείχνω τον ήλιο στο παράθυρο: εκεί ζούσα εγώ

Μια μικροσκοπική γαλάζια κουκκίδα χάνεται ανάμεσα σε χιλιάδες σπίθες

Είναι ο πλανήτης μου σε ένα έτος φωτός κι ένα δίδαγμα απόψεως

Κι εγώ κατατρομαγμένη σε μια γωνία σκέφτομαι τον πολιτισμό μου

Ψιθυρίζω στο πιλοτήριο ότι εκεί ζούσα εγώ

Και ξεσπάω σε λυγμούς και χιλιάδες σταγονίτσες παραβιάζουν τη βαρύτητα

Αφαιρώ τη σημαία από τη διαστημική μου στολή και γράφω στην ανάποδη

Ότι ανήκω στο ανθρώπινο γένος

Σύμφωνα με την οθόνη μου μένει όλο και λιγότερος χρόνος

Για να υποστώ τη σύγκρουση που θα με γυρίσει στο στερέωμα

Κι εγώ ακούω τον αντίλαλο της φωνής μου καθώς γράφω αυτή τη μετάδοση

Για να ακούγεται στο μέλλον και ωφελεί το δίδαγμα

Και τότε ξεσπάω σε λυγμούς και χιλιάδες σταγονίτσες παραβιάζουν τη βαρύτητα

Αφαιρώ τη σημαία από τη διαστημική μου στολή και γράφω στην ανάποδη

Ότι ανήκω στο ανθρώπινο γένος, η εύθραυστη ύπαρξη εντυπωσιακή και τυχαία,

Η μικρότερη ζωή αξίζει χίλιες φορές περισσότερο από το μεγαλύτερο κράτος που θα επινοηθεί ποτέ